Vremeplov   OŠ “ Boriša  Kovačević “

                                   (  da se ne  zaboravi )

Škola je osnovana u jesen 1950.  godine  pod nazivom “ Osma osmogodišnja škola”.  Počela je sa radom  6. 11. 1950. godine. Upisano je 468. učenika , a od toga  četiri niža i šest viši odjeljenja.  Sedmi i osmi razred   nije formiran. Radi se u dvije smjene , a nastavu realizuje jedanaest nastavnika.

1958/59.

Formiranjem  gradskih opština  škola je u nadležnosti “ Savjeta za prosvjetu i kulturu  “  opštine  Centar.   Isti savjet je  donio saglasnost  da škola nosi naziv  po narodnom  heroju  Boriša Kovačević.   U toku 1959. godine, nakon teritorijalnog  razgraničenja opština  škola je u nadležnosti  opštine  Novo  Sarajevo.

Škola radi u četiri smjene u šest učionica  sa  dvadeset  četiri odjeljenja.

1966/67.

Otkrivena  bista  Boriše Kovačevića.  Prvi  put od otvaranja škole  počinje rad u dvije  smjene.   

Prva  škola sa kabinetskom nastavom.

JU OŠ  “ Boriša Kovačević  nosi  naziv  JU OŠ “ Grbavica I” od 8. 04.1994. godine.   Škola radi u prostorijama  “ Krke” na  Pofalićima.

Nakon reintegracije  Grbavice  američka  humanitarna organizacija USAID     će  opremiti    nove  prostorije  stare škole.   Sanaciji objekta pomogla je  “Svjetska  banka .” 

Počeli su sa radom   26.02. 1997. godine , a završeni 26.03. 1997. godine.

JU OŠ “ Grbavica I”  prvi otvoren objekat  nakon  reintegracije  ( 27. 03. 1997. godine.)

Prvi list OŠ “ Grbavica I”   izašao  pod  nazivom  “ Naša budućnost” 19. 03. 1997. godine.

BORIŠA  KOVAČEVIĆ

 Da li znate ko sam ja ????  Ne možete ni znati!!!!  Pa, pa , reći ću Vam!

Da se ne zaboravi!   Ja sam Boriša Kovačević  Šćepan . Rođen sam 2. 12. 1908.  u Duvnu. Potičem iz bogate trgovačke porodice. Osnovnu  školu završio sam u  Duvnu, gimnaziju  u Sarajevu, a Filozofski fakultet u Beogradu. Kao gimnazijalac, pripadao sam revolucionarnom omladinskom pokretu Sarajeva.  Aktivno sam radio  u sindikatima, s omladinom, posebno  skojevskom, u ženskim organizacijama , kulturno – prosvjetnim i sportskim društvima, stručnim i drugim udruženjima.  I tako sam  Vam  ja bio najzaslužniji za  očuvanje jezgra partizanskog odreda .  22. 7. 1949. proglašen  sam za narodnog heroja.   I od  1950.godine  ova škola nosi moje ime.  Velika čast, velika čast!!!!!   Hej, stani malo !!!!!    Baš si se nahvalio!!!!!  Sve je super i zasluženo, a od  1994. nosi  naziv  „ Grbavica I“   Tako to ide!!!   Pozdrav!